Ulubiony kocyk dziecka. O terapeutycznym znaczeniu kocyka

2020-02-01 Katarzyna 0 polubień 0 komentarzy

Źródła ważności kocyka w badaniach naukowych

Brytyjski psychoanalityk i pediatra z wykształcenia D. W. Winnicott jako pierwszy przeanalizował istotę ukochanych przedmiotów Maluszków. Nazwał je „obiektami przejściowymi” w związku z tym, że są pomocne w przejściu dziecka do kolejnego etapu, od zależności do niezależności. Na początku małe dzieci są całkowicie zależne od rodziców i bliskich, otrzymują od nich poczucie bezpieczeństwa i zaspokojenie wszelkich potrzeb. Z czasem powoli rośnie ich samodzielność, aż do momentu, kiedy nauczą się przyjmować wsparcie od innych. Ulubiony przedmiot w postaci np. kocyka to nic innego jak „środek zastępczy” za rodziców/ opiekunów, kiedy nie ma ich w pobliżu i na wyciągnięcie ręki.

Według Winnicotta niewskazane było również pranie kocyków. Miało to związek z tym że proces czyszczenia mógł spowodować utratę specjalnej wartości przedmiotu. Maluszki wyciągają rączki w naturalnym odruchu i poszukują bliskości. Gdy najbliżsi są dalej, a dziecko tęskni, chętnie sięgnie po ulubiony miękki kocyk, który będzie dla niego namiastką tej bliskości.

Kocyk Jukki w roli nieodłącznego przyjaciela

Kocyk od Jukki z zestawu Kocyk i Poduszka Minky – Misie i Szare Minky jest wyjątkowo delikatny i przyjemny w dotyku, uszyty dwustronnie, z dbałością o każdy szczegół. Ocieplany materiał i antyalergiczne wypełnienie sprawią, że oprócz walorów wygody, bezpieczeństwa i zapewnienia ciepła, kocyk stanie się przyjacielem dziecka. Miękki materiał sprawdzi się zarówno do wózka, kiedy Maluszek dopiero przyjdzie na świat, jak i później jako towarzysz wielu chwil. Deseń w misie wywoła u dziecka pozytywne skojarzenia. Gdy w pobliżu nie będzie Mamy, będzie mógł wyciągnąć rączki po kocyk i poczuć jego przyjemny pluszowy materiał. Dodatkowo wszyte tasiemki sensoryczne wzbudzą zainteresowanie dziecka i pomogą w rozwoju zdolności manualnych.

Kocyk pełni funkcję zastępczą

Kontynuując wyjaśnianie zjawiska ulubionych przedmiotów Maluszka, warto wspomnieć o pojęciu „obiekt zastępczy”, które zostało zaproponowane przez Johny’ego Bowlby, brytyjskiego psychiatrę i psychoanalityka. W ten sposób określał przedmiot, który pełni funkcję w zastępstwie np. za mamę. Powołał się również na przykład małych małpek, które szukają obiektu zastępującego mamę, gdy tej nie ma w pobliżu. Jedyny warunek jest taki, że przedmiot ten koniecznie musi być mięciutki.

Trudny okres lęku separacyjnego

Najczęściej zjawisko ulubionego przedmiotu np. w postaci kocyka można zaobserwować u dziecka od 6 do 12 miesiąca życia. Pojawia się ono w podobnym czasie jak tzw. lęk separacyjny. Maluszek boi się obcych ludzi i zaczyna dostrzegać, że jest małą odrębną istotką. Ciekawi go świat i to, co nowe, ale równocześnie bardzo boi się być daleko od mamy. Ulubiony kocyk może pomóc zmniejszyć stres i napięcie. Dzięki temu Maleństwo oddala się od mamy, ale nie pozostaje samo, bo cały czas jest z nim jego ulubieniec i wierny towarzysz trudniejszych samodzielnych chwil.

Z kolei psycholog Colleen Goddard twierdził, że mianem „kocyka” można określić przedmioty, dzięki którym dzieci w lepszy sposób przygotowują się do zwiększonej kontroli swojego życia, a co za tym idzie równowagi wewnętrznej.

Warto, żeby nasza Pociecha miała ukochany przedmiot i dzięki niemu odważniej poznawała świat. Nawet, jeśli nam dorosłym wydaje się to niezrozumiałe, to pamiętajmy, że prawdopodobnie każdy Maluszek tak funkcjonuje. My też kiedyś byliśmy dziećmi.

Zobacz tutaj nasze mięciutkie kocyki w zestawie z podusią